Код произведения: 2983
Автор: Глазков Юрий
Наименование: Сетка
Юрий Николаевич ГЛАЗКОВ
СЕТКА
Фантастический рассказ
А жизнь рождала жизнь. Жизнь просто продолжалась. Даже в безумную
эпоху атомных бомб, ревущих самолетов, прячущихся в глубинах подводных
крейсеров, ракет, летящих в заоблачных высях и крадущихся над самой
Землей. Жизнь продолжалась на Земле, когда в космосе появлялись земные
завоеватели. Они строили, запускали и размещали специальные, необычные
спутники, которые появлялись над континентами, странами, городами и
селами. Они подслушивали, подсматривали, записывали, передавали, следили,
они заглядывали в дома и даже в души людей. И постепенно люди привыкли
жить под пристальным взглядом. Они становились тише, незаметнее и даже
больше похожими друг на друга. Люди привыкли к чужому взгляду. И
влюбленные, целуясь под луной, знали, что на них смотрят. Тогда и родилась
Натали.
Шли месяцы. Девочка росла. Это был очень смышленый, подвижный
ребенок. Но по ночам ее мучили кошмары. Она кричала во сне, просыпалась и
плакала, просилась на руки или, рыдая, зарывалась под одеяло.
Пригласили врача.
- Сны страшные снятся, - успокаивал врач.
И все оставалось по-прежнему - бессонные ночи и тревога ничего не
понимающих родителей, Люси и Лема.
Однажды к ним в гости приехал молодой лейтенант Джим, брат Люси.
Вечером бравый лейтенант, не давая себя перебить, громко и с удовольствием
рассказывал:
- Теперь я буду рядом с вами, мои дорогие. Недалеко построили нашу
базу. Я стал немного ближе к богу. Там, - лейтенант поднял указательный
палец, - бегают наши <ээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээээ